Η Σκιάθος
- font size decrease font size increase font size
Η πόλη της Σκιάθου
Η πόλη της Σκιάθου είναι ο μοναδικός οικισμός του νησιού. Είναι σχετικά νέος οικισμός, χτισμένος το 1829-1830 στη θέση της αρχαίας πόλης, πάνω σε δύο λόφους που κείτονται στην άκρη της θάλασσας. Τον αρχαίο οικισμό είχαν ιδρύσει το 800 π.Χ. Οι φιλόξενοι άνθρωποι, οι παραλίες της, τα δάση της, συνθέτουν μια μοναδική ατμόσφαιρα στην Σκιάθο και την πόλη της, που θα σας κάνουν να νιώσετε ένα ξεχωριστό καλοκαίρι. Το παλιό λιμάνι είναι το σημείο εκκίνησης σχεδόν όλων των καϊκιών και μεγαλύτερων πλοίων με τα οποία θα κάνετε ημερήσιες εκδρομές γύρω από το νησί.
Ο Πολιτισμός της
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Το σπίτι που μεγάλωσε και πέθανε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (γεννήθηκε το 1851) βρίσκεται 100 περίπου μέτρα μέσα από την ανατολική παραλία της πόλης Το σπίτι είναι ένα γενικά απλό, λιτό και απέριττο νησιώτικο σπίτι, το οποίο λειτουργεί καθημερινά ως μουσείο.
Το Κάστρο (Η Παλιά Πόλη)
Το Κάστρο (Η Παλιά Πόλη) είναι ένα μοναδικό σημείο ενδιαφέροντος που όλοι πρέπει να επισκεφθούν. Ένας λόφος στη βόρεια πλευρά της Σκιάθου που χρησιμοποιούνταν ως οχυρό κατά το 14ο αιώνα για προστασία από πειρατές. Το Κάστρο αποτελεί μια αξιόλογη τοποθεσία της Σκιάθου, αφού συνδυάζει την άγρια μεγαλειώδη φυσική ομορφιά, με την ιστορία που αφηγούνται μελαγχολικά τα ερειπωμένα απομεινάρια, μάρτυρες άλλων εποχών.
Το Μπούρτζι
Το Μπούρτζι είναι μια μικρή χερσόνησος, η οποία χωρίζει στα δύο το λιμάνι της Σκιάθου και κατά το παρελθόν ήταν φρούριο.Το 1660 καταστράφηκε από το διάσημο Βενετό ναύαρχο Μοροσίνι. Μπορείτε να δείτε τα χαλάσματα του κάστρου και το σημείο που ήταν χτισμένη η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και η δεξαμενή του κάστρου.
Η Μονή της Ευαγγελίστριας
Στην ψηλότερη κορυφή του νησιού, μέσα στο πράσινο , είναι κτισμένο, το Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας. Η Μονή άρχισε να χτίζεται το 1794 από μια μικρή ομάδα μοναχών του κινήματος των «Κολλυβάδων». Οι μοναχοί αυτοί, αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από το Άγιο Όρος, λόγω του αναβρασμού που υπήρχε τότε με αφορμή την ημέρα κατά την οποία έπρεπε να τελούνται κανονικά τα μνημόσυνα, το Σάββατο δηλαδή αντί της Κυριακής.